Πολιτικές για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας: διερευνώντας τη δυναμική της ΚΑΟ. Η περίπτωση της Π.Ε.Αργολίδας

Στα πλαίσια της τρέχουσας δημοσιονομικής κρίσης στην Ελλάδα, οι ιδιωτικοποιήσεις δημοσίων ακινήτων και η προσέλκυση επενδυτών δη για μεγάλης κλίμακας επενδύσεις, αποτελούν ακρογωνιαίο λίθο ανάπτυξης και εθνικής ανάταξης για την Ελληνική Κυβέρνηση, όσο και πεδίο αντιπαράθεσης και σύγκρουσης με οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Η νεοφιλελεύθερη αυτή πολιτική που εφαρμόζεται ανά τον κόσμο και έχει ως στόχο τη χρηματοδότηση της μεγέθυνσης, έχει στρέψει το ερευνητικό ενδιαφέρον στην ανάλυση της σχέσης μεταξύ του συστήματος στο οποίο πολλές οργανώσεις της ΚΑΟ αντιδρούν και της πολιτικής σημασίας των πρωτοβουλιών τους. Η προβληματική αυτή αποτελεί το αντικείμενο της παρούσας εργασίας. Στόχος της εργασίας είναι να συμβάλλει στην (ανα)παραγωγή νέων φαντασιακών και επιχειρημάτων για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας, που υπερβαίνουν διλήμματα όπως «απαξίωση ή ανάπτυξη». Η Π.Ε.Αργολίδας λαμβάνεται ως παράδειγμα προκειμένου να διερευνηθεί το κεντρικό ερώτημα: ποια είναι η δυναμική και η σημασία της σκέψης και πρακτικής της ΚΑΟ έναντι στον κυρίαρχο λόγο για την ανάπτυξη και τη χρηματοδότηση αυτής με δημόσια ακίνητα. Η έρευνα διατρέχει τις κεντρικές πολιτικές για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας με σκοπό να αποτυπώσει το πλαίσιο εντός του οποίου (αντι)δρούν οι οργανώσεις της ΚΑΟ. Το εναλλακτικό αναδύεται μέσα από τη θεσμική αμφισβήτηση των νεοφιλελεύθερων αρχών και πολιτικών και ως τέτοια ερευνάται και αναλύεται. Ως συμπέρασμα προκύπτει ότι, ο κυρίαρχος λόγος για την ανάπτυξη υποκρύπτει την ποικιλία του αξιακού εναλλακτικού λόγου, ο οποίος δημοκρατικοποιεί, εξανθρωπίζει, κοινωνικοποιεί και οικολογικοποιεί την οικονομία. Η ανάλυση ωστόσο αποκαλύπτει τους παράγοντες που απομακρύνουν την εμπειρική πραγματικότητα από τον εναλλακτικό λόγο. Ο τελευταίος, γίνεται ουσιαστική εμπειρία και πρόκληση όταν ο αυτοκαθορισμός και η αυτονομία καθίσταται ανάγκη για τους φορείς της ΚΑΟ. Ως εκ τούτου, η νηφάλια αναγνώριση των αρχών της ΚΑΟ που υπηρετούν τροφοδοτεί την (ανα)παραγωγή εναλλακτικών αναπαραστάσεων και οδηγεί στην απαιτούμενη ωρίμανση. Αντίστοιχα, η νηφάλια ανάγνωση των μέσων με τα οποία το ηγεμονικό οικονομικό σύστημα τροφοδοτεί τη μεγέθυνση αποκαλύπτει δυνητικά «παράθυρα ευκαιριών» για κοινωνική δημιουργικότητα κατά μήκος γραμμών προσέλκυσης περιουσιακών στοιχείων και με στόχο ένα βιώσιμο μέλλον.