Οι Δημόσιες Συμβάσεις ως εργαλείο στήριξης των φορέων ΚΑΛΟ στην Ελλάδα
Το αντικείμενο της παρούσας εργασία είναι η μελέτη των δημόσιων συμβάσεων ως πολιτική στήριξης των φορέων Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας (ΚΑΛΟ). Η αρχική προσέγγιση αφορά την κοινωνική οικονομία, τι επιδιώκεται από την καθιέρωση της και πόσο έχει αναπτυχθεί στην Ευρώπη και πιο συγκεκριμένα στην χώρα μας.
Επίσης, δίνεται ο ορισμός της Κοινωνικής Οικονομίας και τα χαρακτηριστικά της μέσα από διαφορετικές προσεγγίσεις. Γίνεται αναφορά στις οδηγίες της Ευρωπαϊκής ένωσης 2014/24 και 2014/25 περί δημοσίων συμβάσεων και τον τρόπο που αυτές ενσωματώθηκαν στην νομοθεσία της Ελλάδας μέσα από τη διαδικασία της Διαβούλευσης. Γίνεται έρευνα για την εφαρμογή του άρθρου 110 του Ν.4412/2016 για τις κατ’ αποκλειστικότητα συμβάσεις ανά κωδικό με βάση το κοινό λεξιλόγιο για τις δημόσιες συμβάσεις (CPV). Η αποτύπωση της έρευνας είναι σε αριθμό συνασθεισών συμβάσεων, σε συνολικό ποσό δημόσιας δαπάνης και σε αριθμό συμβάσεων που έχουν ανατεθεί σε φορείς ΚΑΛΟ.
Στη συνέχεια, γίνεται έρευνα για τις δημοσιοποιημένες κατ΄ αποκλειστικότητα συμβάσεις δυνάμει του άρθρου 20 και 110 του Ν.4412/2016 στη βάση δεδομένων του Κεντρικού Ηλεκτρονικού Μητρώου των Δημοσίων Συμβάσεων(ΚΗΜΔΗΣ). Ακόμη, θα αναφερθούν προβλήματα που έχουν εντοπιστεί κατά την εφαρμογή του νόμου για τις δημόσιες συμβάσεις αλλά και αναφορά σε καλές πρακτικές και παραδείγματα για την εφαρμογή των κατ’ αποκλειστικότητα συμβάσεων στην Ευρώπη και στην Χώρα μας. Ο Εθνικός Οργανισμός Παροχής Υπηρεσιών Υγείας (ΕΟΠΥΥ) θα αναλυθεί ως καλή περίπτωση εφαρμογής των διατάξεων του Ν.4412/2016 για τις συμβάσεις σε φορείς ΚΑΛΟ.
Τέλος θα αποτυπωθούν σε πίνακες και θα γίνει ανάλυση των απαντήσεων του ερωτηματολογίου που απευθύνθηκε σε εργαζόμενους που ασχολούνται με τις προμήθειες του δημοσίου στους Δήμους και Περιφερειακές Ενότητες της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης σχετικά με τη γνώση των διαδικασιών για τις συμβάσεις σε φορείς Κοινωνικής Οικονομίας.
