Η εργασία ως κοινό. Η ανάδυση και διάχυση της συνεργατικής κουλτούρας στην πόλη
Η διπλωματική εργασία έχει ως αντικείμενο τη διερεύνηση του ρόλου της συναισθηματικής εργασίας στη δημιουργία κοινών εντός των συνεργατικών σχηματισμών και δι’ αυτής, στην ανάδυση και διάχυση της συνεργατικής κουλτούρας στο αστικό περιβάλλον. Πεδίο έρευνας είναι οι συνεργατικοί σχηματισμοί, νοούμενοι ευρέως.
Το θεωρητικό πλαίσιο αποτελείται από τις προσεγγίσεις για τα κοινά και τη συναισθηματική εργασία, τα γλωσσικά παιχνίδια και τη θεωρία της συνάθροισης. Τα ερευνητικά ερωτήματα είναι τα εξής: α) Πώς μεταφράζεται στην πράξη το περιεχόμενο των όρων «κοινότητα» και «συνεργασία» στο πλαίσιο των συνεργατικών χώρων; β) Ποιος είναι ο ρόλος της συναισθηματικής εργασίας στη συγκρότηση κοινών και πώς συνδέεται με την εννοιολόγηση των όρων «κοινότητα» και «συνεργασία»; γ) Σε ποιο βαθμό συμβάλλουν οι συνεργατικοί χώροι στη διάχυση μιας κουλτούρας συνεργασίας στο αστικό περιβάλλον; Τα δεδομένα αντλήθηκαν από συνεντεύξεις και διαδικτυακό υλικό συνεργατικών εγχειρημάτων.
Η συλλογή των δεδομένων έγινε με τη μέθοδο της χιονοστιβάδας, ενώ αυτά οργανώθηκαν με θεματική κωδικοποίηση. Η ανάλυση των δεδομένων έγινε με τη μέθοδο της ανάλυσης περιεχομένου. Κύριο συμπέρασμα αποτελεί ότι οι συνεργατικοί χώροι παρουσιάζουν σημαντικές διαφοροποιήσεις όσον αφορά στη νοηματοδότηση των όρων «κοινότητα» και «συνεργασία». Η συναισθηματική εργασία έχει κομβικό ρόλο στους συνεργατικούς χώρους, ασχέτως του προσανατολισμού τους στην κοινότητα ή την αγορά. Προϋπόθεση για τη συγκρότηση συναισθηματικών κοινών αποτελεί η ισότιμη εναλλαγή των συναισθηματικά εργαζομένων στο ρόλο του αφηγητή. Τα συναισθηματικά κοινά συγκροτούνται στο βαθμό που υπάρχει ισοτιμία στην παραγωγή και κατανάλωση των κοινών συναισθηματικών πόρων.
Παρατηρείται ότι τα συναισθηματικά κοινά και τα ευρύτερα κοινωνικο-οικονομικά πεδία στα οποία εντάσσονται, αλληλοτροφοδοτούνται στο βαθμό που σχηματίζουν σχέσεις ισότιμης αλληλεπίδρασης. Δρώντες του ευρύτερου χώρου εντάσσονται στην κοινότητα και στους συναισθηματικά εργαζομένους, ανάλογα με το πόσο πορώδης είναι η μεμβράνη των συνεργατικών σχηματισμών.
Συμπέρασμα της εργασίας αποτελεί ότι τα κοινά εντός των συνεργατικών σχηματισμών ενισχύονται, όσο πιο ανοικτά και συμπεριληπτικά είναι.
